Door Belinda Fallaux- TERWISPEL
Er kwam dus een bord in de voortuin. Best spannend, want we zaten net in een periode waarin de verkoop van huizen niet zo vlot ging. Gelukkig bleek ons huis een courant modelletje. Al in de tweede, derde en vierde week kregen we diverse kijkers en na vier weken hadden we een deal. Dat luchtte wel op, want we hadden niet zoveel trek in dubbele lasten en de ellende van een onverkoopbare woning (overigens, onze buren waren hún huis nog sneller kwijt. Onderhands, dus zonder bord en zonder makelaar. Van harte gegund, maar toegegeven: we waren wel een klein beetje jaloers…). Enfin, na deze hobbel succesvol te hebben genomen konden we ons er in gaan verdiepen hoe ons toekomstige onderkomen eruit moest gaan zien.
Aanleg van de infrastructuur in het nieuwbouwplan
In de verkoopvoorwaarden van ons kavel was al vastgelegd welke kleurstellingen we moesten aanhouden voor de stenen en dakpannen en hoeveel vierkante meter we maximaal mochten bebouwen. Verder waren we voor de uiteindelijke goedkeuring natuurlijk afhankelijk van de gemeente en de Welstandscommissie. Maar eerst moesten we onze basisideeën vorm gaan geven. Uiteraard hadden we wel wat wensen. Het grote voordeel van een nieuwbouwhuis is dat je heel veel dingen – zeker inpandig - naar je eigen idee kunt laten uitvoeren. Onze aannemer kwam een avondje praten om ons verlanglijstje te noteren. Ook nam hij ons mee op een ‘huizenroute’, langs verschillende woningen in de omgeving die door zijn bouwbedrijf waren gebouwd. Zo konden we ons een voorstelling maken van hoe ons huis er uit zou kunnen gaan zien. Niet alleen van buiten, maar ook van binnen, want we mochten zelfs even ergens binnengluren (nog bedankt bewoners!). Al met al kregen we een steeds betere voorstelling van wat we nu eigenlijk wilden en wat haalbaar was wat betreft afmeting en indeling van de woning.
Nu kwam de bouwkundig tekenaar in beeld. Hij noteerde al onze wensen en ging aan de slag. Het resultaat kregen we een aantal dagen later in de bus: een mooie schetstekening van ons huis en de indeling ervan. Het werkte heel verhelderend om onze ideeën uitgewerkt op papier te zien, want we zagen direct dat we een aantal dingen anders wilden. Zo wilden we bijvoorbeeld erg graag een vaste trap naar de zolder, maar die paste niet in het oorspronkelijke plan (tenzij we er geen problemen mee hadden dat we elke keer als we naar boven wilden, ons hoofd zouden stoten. Ach, wat zal ik zeggen…). Door een muur weg te halen en er één te verschuiven konden we er ruimte voor creëren. Wel ten koste van een extra slaapkamer, maar daar stond weer tegenover dat die van ons nu extra groot zou worden én we de zolder als volwaardige kantoorruimte konden gebruiken.
Met een paar aanpassingen kon de tekening als schetsplan naar de gemeente. Niet voor het aanvragen van de definitieve bouwvergunning, maar om aan te vragen of we op basis van dat schetsplan een bouwvergunning mochten aanvragen… ingewikkeld verhaal hoor! Maar ja, dat is nu eenmaal het traject. Gelukkig: na een paar weken kregen we bericht dat de Welstandscommissie de schets wel zag zitten - een ‘positief advies’ heet dat - en onze bouwaanvraag wilde beoordelen. Nu konden we er naar toewerken om de definitieve vergunning aan te vragen.
Ondertussen leek het ons wel handig om de optie die we op de kavel hadden, te gaan verzilveren. We spraken wel steeds over ‘onze’ grond, maar er was nog geen vierkante centimeter van ons. We deden de gemeente bericht dat we graag tot koop wilden overgaan en vroegen offertes aan bij notarissen in de regio. Ook deze tarieven verschilden per kantoor. Het bleek sowieso goedkoper te zijn om de aankoop van de kavel tegelijk met onze nieuwe hypotheek te laten passeren. En zo geschiedde. Van de hypotheek werd de aankoop van de kavel gefinancierd en wat overbleef werd op een bouwrekening gestort.
Ons plan was om bij de bouw te gaan wonen. Het werd nu hoog tijd om te gaan bedenken waarin!
Het verhaal van Belinda Fallaux die haar eigen droomhuis liet bouwen in Terwispel.