Door Belinda Fallaux- TERWISPEL
Nog twee weken en dan begint de bouwvakvakantie hier. Toen we aan dit avontuur begonnen, was de bouwvak het moment waar we naar toe leefden: dan zou het huis klaar zijn. Maar door de verschuiving van de werkzaamheden naar het buurhuis én de achterstand die we sowieso al hadden, is het verhaal een beetje anders geworden. Een aantal weken lag het werk aan onze kant stil, vandaar dat er de laatste keer geen column was. Had ik die wel geschreven, maar dan over de woning van de buren, dan had ik heel wat te vertellen gehad. Hun huis is namelijk bijna klaar!
de eerste verdieping krijgt vorm
Na de bouwvergadering waar ik over schreef, leek het wel of er aan de andere kant een blik bouwvakkers werd opengetrokken. Metselaars, timmerlui, elektriciens, installateurs, stukadoors; ze liepen allemaal door elkaar, maar wisten waarschijnlijk precies wat ze deden. Want als ik nu naar buiten kijk, dan zie ik een huis dat over niet al te lange tijd opgeleverd kan worden. Het laatste wat er is gedaan is het storten van de cementdekvloer. Nu nog aftimmeren, voegen en het sanitair plaatsen. En dan: de sleutel! Het ziet er naar uit dat dat wel gaat lukken voor de vakantie. Fijn voor de buren, want dan is hun probleem opgelost.
Toen het metselwerk daar afgerond was, konden de metselaars hun energie weer eens aan onze kant kwijt. Nadat de dakspanten waren geplaatst, werden er profielen gesteld en werden de deur- en raamkozijnen geplaatst. Op ons verzoek werd de bouwtekening iets aangepast. Bij de buren was namelijk gebleken dat de opgang naar de zolder op papier iets te rooskleurig was afgeschilderd (letterlijk en figuurlijk). Om de trap normaal te kunnen belopen (en niet steeds je hoofd te stoten, zie column nr. 2) was toch iets meer ruimte vereist dan op de tekening was aangegeven. We besloten enkele centimeters overloop op te offeren. Dat had weer als voordeel dat onze badkamer evenzovele centimeters groter zou worden. Zoals Cruyff al zei: Ieder nadeel. (Trouwens, we ontdekten wel meer van dit soort grapjes op de tekening. De schoorsteen bijvoorbeeld was aangegeven als een klein rondje, onopvallend verborgen in de voorraadkast op de eerste verdieping. In real life is het een knots van een vierkante kist (0,78x0,78), die prominent uitsteekt op onze slaapkamer en de overloop!!)
Die schoorsteen komt er overigens niet zomaar. We hebben ervoor gekozen om een kachel te laten plaatsen. Puur voor de sfeer, want we hebben gewoon cv. Maar het lijkt ons wel wat om een heerlijk, knus haardvuurtje te hebben. We hebben alleen geen zin in houthakken, as opvegen en meer van die werkzaamheden. Het wordt dus een moderne gaskachel, mét afstandsbediening! Wel de lol, niet de ellende. Luiheid ten top dus, maar wel gezellig. En lekker warm, want het vuur is echt (en de gasrekening ook vrees ik). Om die haard mooi te laten uitkomen - ’t is een strak model, geen schouwkachel - laten we een extra muurtje plaatsen in de woonkamer, als een voorzetwandje. Daar wordt ‘ie dan in verwerkt.
We verwachten dat het metselwerk aan onze woning deze week lekker gaat opschieten. Hopelijk zit het weer een beetje mee, want dat bepaalt uiteraard ook hoe snel het gaat. Er staan al wat binnenmuren op de verdieping, dus we kunnen de verschillende kamers en ruimtes al goed onderscheiden. In gedachten wonen we er al.
Het verhaal van Belinda Fallaux die haar eigen droomhuis liet bouwen in Terwispel.